Ziyaretci defteri
mehmet öztürk
Perşembe, 02 Temmuz 2020 01:38
Uydurulmuş Din
UYDURULMUŞ DİN(!)
Başına Kur'ân'ı koy, hayâsızca var uydur.
Kur'an İslamı olsun, de ki gerçek din budur.
“Uydurulmuş din” deyip, tahrife dur hak dini.
Uyduran sensin gerçek; akıt, kus zehri kini.
Hadisler uydurma de, tümden at bir kenara.
Sıra Kur'ân’a gelsin, ona da ver bir mânâ.
Peygamber postacıdır(!), öyle kalsın daha hoş.
Allah’ı sen konuştur, meydan artık hepten boş.
Madem söz Kur'ân'ındır, hadisler atılmalı.
Kaç rekât demiş Kur'an, namazı kaç kılmalı.
Hadisler yoksa şayet, söyle nasıl kılalım.
Salât dua demekmiş(!), buna mı tutunalım.
Bir haylice misal var, Allah hidayet versin.
Köşeye sıkışırsın, yaşayan sünnet dersin.
Gövdeyi kemiren kurt, içten içe çürütür.
Koyun postu içinde, böyle kuzu yürütür.
Dinin sahibi Allah, elbet dini O korur.
Sen dini bilmez isen, din simsarı çok olur.
Yüzyıllardır gelenek, körük gibi işlemiş.
Nice pas tutan olmuş, yakıp ta temizlemiş.
Hak-bâtıl kavgası bu, ilelebet sürecek.
İlim hakkın silahı, bâtıl onla sinecek.
19.06.2020
Derviş Makas
Büyükorhan İlçe Müftüsü
Başına Kur'ân'ı koy, hayâsızca var uydur.
Kur'an İslamı olsun, de ki gerçek din budur.
“Uydurulmuş din” deyip, tahrife dur hak dini.
Uyduran sensin gerçek; akıt, kus zehri kini.
Hadisler uydurma de, tümden at bir kenara.
Sıra Kur'ân’a gelsin, ona da ver bir mânâ.
Peygamber postacıdır(!), öyle kalsın daha hoş.
Allah’ı sen konuştur, meydan artık hepten boş.
Madem söz Kur'ân'ındır, hadisler atılmalı.
Kaç rekât demiş Kur'an, namazı kaç kılmalı.
Hadisler yoksa şayet, söyle nasıl kılalım.
Salât dua demekmiş(!), buna mı tutunalım.
Bir haylice misal var, Allah hidayet versin.
Köşeye sıkışırsın, yaşayan sünnet dersin.
Gövdeyi kemiren kurt, içten içe çürütür.
Koyun postu içinde, böyle kuzu yürütür.
Dinin sahibi Allah, elbet dini O korur.
Sen dini bilmez isen, din simsarı çok olur.
Yüzyıllardır gelenek, körük gibi işlemiş.
Nice pas tutan olmuş, yakıp ta temizlemiş.
Hak-bâtıl kavgası bu, ilelebet sürecek.
İlim hakkın silahı, bâtıl onla sinecek.
19.06.2020
Derviş Makas
Büyükorhan İlçe Müftüsü
mehmet öztürk
Salı, 30 Haziran 2020 12:52
Kim Tedavi Edecek
Prof.Dr. Sıddık ÜNALAN
Elazığ Ünv.İlahiyat Fak.Dekanı
Esrar, eroin, alkol ve madde bağımlısı Müslümanları AMATEM’e götürüp tedavi ettirdik diyelim peki ya bizim mala, makama, mevkiye, koltuğa, lüks ve gösterişe, dünyaya yani maddenin bizzat kendisine bağlanmış Müslümanları kim tedavi edecek?
Köşklerde “Baby Shower” mevlitlere oluk oluk para akıtan, düğün sonrası “After Party’leri” ihmal etmeyen, ezanla karışık müzikler çalarken gelinle damadın muhakkak bir merdivenden aşağı indiği, İngiliz kraliyet balosunu bile geride bırakan düğünlere özenen, lüks yatlarda beyaz elbiseleriyle doğum günü partisi kutlamaya alışan, gösteriş düşkünü, dünya ve madde bağımlısı Müslümanları kim tedavi edecek?
Marka başörtüleri, siyah gözlükleri, yüksek topukları ve lüks jipleriyle gecelere akan, bir konser biletine milyarlar saçan, hiçbir tesettür defilesini kaçırmayan, pahalı telefonlarıyla tik tok videosu çeken, tüm özel hayatlarını Instagram’a açan, kınadığımız ne varsa başına İslami ibaresini koyarak yapan, kadının kocasına bir dilim kek, bir bardak çay vermesine bile itiraz ederek feminizmin kurucularını bile hayretler içerisinde bırakan, marka ve lüks bağımlısı tesettürlü Müslüman kızlarımızı kim tedavi edecek?
VİP umreden aşağı kabul etmeyen, Zemzem Towers’dan aşağı konaklamayan, rezidansların ve özel güvenlikli sitelerin dışında yaşayamayan, yurtdışı tatillerini ihmal etmeyen, sadece zenginlerle oturup kalkan ve bu dünyayı küçük bir cennete çevirmeye çalışan konfor ve madde bağımlısı Müslümanları kim tedavi edecek?
Efendimizin (s.a.s.), “Bir sürüye salınan iki aç kurdun sürüye verdiği zarar, kişinin mal ve şeref (makam, mevki, itibar) hırsıyla dine verdiği zarardan daha fazla değildir” (Tirmizi) hadisinde uyardığı gibi oturduğu makamı korumak veya daha üst bir makama gelebilmek için sürüye dalan bir kurt gibi etrafında kim varsa boğup parçalayıp bir kenara atan, dişinin geçmediği hiçbir makam, dilinin değmediği hiçbir dünyalık bırakmak istemeyen koltuk bağımlısı Müslümanları kim tedavi edecek?
Makam arabasız, sekretersiz, özel kalemsiz, korumasız yaşayamayan, koltuğu elinden alınınca kriz üstüne kriz geçiren, küçük bir müdürlük için bile aşındırmadık kapı bırakmayan, şeref ve itibarı malda, makamda ve parada gören, bunları kaybedince de itibarını kaybettiğini zanneden, yeniden bir makama gelebilmek için gerekirse ahlakını, adaletini, merhametini ve değerlerini bile gözden çıkarabilen makam bağımlısı Müslümanları kim tedavi edecek?
Asıl işi bu sorunlara çare üretmek olması gerekirken devlet destekli projeleri kovalamaktan, protokol fotolarına girmek için çırpınmaktan, vekillerle, bürokratlarla yapılan üst düzey ve çok önemli toplantılardan vakit bulamayan, İslami çalışmaların sadece para ve güçle yapılabileceğine iman etmiş, adı sivil kendi resmi bir kısım STK’larımızı kim tedavi edecek?
Peygamberimizin (s.a.s.) açlıktan karnına taş bağladığını anlatırken bile para kazanabilen, İslam’ın ana prensiplerini ve hatta kaderi bile inkâr edebilecek cesarette olmasına rağmen haramlarla, faizle, haksızlıklarla, adaletsizliklerle ilgili gıkını bile çıkaramayan, statükoyu devam ettirmek ve kazanımlarını kaybetmemek adına kendini bile kaybeden bir kısım hocalarımızı kim tedavi edecek?
Ve en kötüsü de bir asgari ücretle on nüfus geçindirmeye çalışan, çocuğunun okul masraflarını bile karşılayamayan, parasızlıktan evlenemeyen, borç batağında inim inim inleyen garip Müslümanların, tüm bu olup bitene, lükse, israfa, gösterişe, umarsızlığa, pervasızlığa bakarak din ve dindarlıkla ilgili yaptıkları sorgulamalarına kim cevap verecek?
Hiç kimse kusura bakmasın! Bu gidişatımız gidişat değil. Bu dünya sevgisi, bu madde bağımlılığı, bu vehn krizleri hepimizi mahvetti.
Efendimizin (s.a.s.), “Sizden öncekileri mal sevgisi helak etti. Bu sevgi onlara akrabalarıyla ve dostlarıyla ilişkiyi kesmeyi emretti. Kestiler. Cimriliği emretti. Cimrileştiler. Günahı emretti. Girdiler. Zulmü emretti. Yaptılar. En sonunda da helak oldular” (Camiu’s-sağir) uyarısına muhatap olmadan derlenip toparlanalım.
Elazığ Ünv.İlahiyat Fak.Dekanı
Esrar, eroin, alkol ve madde bağımlısı Müslümanları AMATEM’e götürüp tedavi ettirdik diyelim peki ya bizim mala, makama, mevkiye, koltuğa, lüks ve gösterişe, dünyaya yani maddenin bizzat kendisine bağlanmış Müslümanları kim tedavi edecek?
Köşklerde “Baby Shower” mevlitlere oluk oluk para akıtan, düğün sonrası “After Party’leri” ihmal etmeyen, ezanla karışık müzikler çalarken gelinle damadın muhakkak bir merdivenden aşağı indiği, İngiliz kraliyet balosunu bile geride bırakan düğünlere özenen, lüks yatlarda beyaz elbiseleriyle doğum günü partisi kutlamaya alışan, gösteriş düşkünü, dünya ve madde bağımlısı Müslümanları kim tedavi edecek?
Marka başörtüleri, siyah gözlükleri, yüksek topukları ve lüks jipleriyle gecelere akan, bir konser biletine milyarlar saçan, hiçbir tesettür defilesini kaçırmayan, pahalı telefonlarıyla tik tok videosu çeken, tüm özel hayatlarını Instagram’a açan, kınadığımız ne varsa başına İslami ibaresini koyarak yapan, kadının kocasına bir dilim kek, bir bardak çay vermesine bile itiraz ederek feminizmin kurucularını bile hayretler içerisinde bırakan, marka ve lüks bağımlısı tesettürlü Müslüman kızlarımızı kim tedavi edecek?
VİP umreden aşağı kabul etmeyen, Zemzem Towers’dan aşağı konaklamayan, rezidansların ve özel güvenlikli sitelerin dışında yaşayamayan, yurtdışı tatillerini ihmal etmeyen, sadece zenginlerle oturup kalkan ve bu dünyayı küçük bir cennete çevirmeye çalışan konfor ve madde bağımlısı Müslümanları kim tedavi edecek?
Efendimizin (s.a.s.), “Bir sürüye salınan iki aç kurdun sürüye verdiği zarar, kişinin mal ve şeref (makam, mevki, itibar) hırsıyla dine verdiği zarardan daha fazla değildir” (Tirmizi) hadisinde uyardığı gibi oturduğu makamı korumak veya daha üst bir makama gelebilmek için sürüye dalan bir kurt gibi etrafında kim varsa boğup parçalayıp bir kenara atan, dişinin geçmediği hiçbir makam, dilinin değmediği hiçbir dünyalık bırakmak istemeyen koltuk bağımlısı Müslümanları kim tedavi edecek?
Makam arabasız, sekretersiz, özel kalemsiz, korumasız yaşayamayan, koltuğu elinden alınınca kriz üstüne kriz geçiren, küçük bir müdürlük için bile aşındırmadık kapı bırakmayan, şeref ve itibarı malda, makamda ve parada gören, bunları kaybedince de itibarını kaybettiğini zanneden, yeniden bir makama gelebilmek için gerekirse ahlakını, adaletini, merhametini ve değerlerini bile gözden çıkarabilen makam bağımlısı Müslümanları kim tedavi edecek?
Asıl işi bu sorunlara çare üretmek olması gerekirken devlet destekli projeleri kovalamaktan, protokol fotolarına girmek için çırpınmaktan, vekillerle, bürokratlarla yapılan üst düzey ve çok önemli toplantılardan vakit bulamayan, İslami çalışmaların sadece para ve güçle yapılabileceğine iman etmiş, adı sivil kendi resmi bir kısım STK’larımızı kim tedavi edecek?
Peygamberimizin (s.a.s.) açlıktan karnına taş bağladığını anlatırken bile para kazanabilen, İslam’ın ana prensiplerini ve hatta kaderi bile inkâr edebilecek cesarette olmasına rağmen haramlarla, faizle, haksızlıklarla, adaletsizliklerle ilgili gıkını bile çıkaramayan, statükoyu devam ettirmek ve kazanımlarını kaybetmemek adına kendini bile kaybeden bir kısım hocalarımızı kim tedavi edecek?
Ve en kötüsü de bir asgari ücretle on nüfus geçindirmeye çalışan, çocuğunun okul masraflarını bile karşılayamayan, parasızlıktan evlenemeyen, borç batağında inim inim inleyen garip Müslümanların, tüm bu olup bitene, lükse, israfa, gösterişe, umarsızlığa, pervasızlığa bakarak din ve dindarlıkla ilgili yaptıkları sorgulamalarına kim cevap verecek?
Hiç kimse kusura bakmasın! Bu gidişatımız gidişat değil. Bu dünya sevgisi, bu madde bağımlılığı, bu vehn krizleri hepimizi mahvetti.
Efendimizin (s.a.s.), “Sizden öncekileri mal sevgisi helak etti. Bu sevgi onlara akrabalarıyla ve dostlarıyla ilişkiyi kesmeyi emretti. Kestiler. Cimriliği emretti. Cimrileştiler. Günahı emretti. Girdiler. Zulmü emretti. Yaptılar. En sonunda da helak oldular” (Camiu’s-sağir) uyarısına muhatap olmadan derlenip toparlanalım.
mehmet öztürk
Pazar, 28 Haziran 2020 10:51
Ruhsal sıkıntıdan çıkış
Kıymetli kardeşlerim; Bir kaç zamandır, kimi görsem ruhsal sorunlar yaşıyor, sürekli depresif ve üzüntü içerisinde.. "Toplumumuzun neredeyse yüzde 90'ı depresyonda" desem, abartmış sayılmam... Hep bir ağızdan “Ölsem, kurtulsam” diyoruz, ama dertlerimizi Kur’an'a arz ettiğimizde utanır mıyız acaba!
Şuara Suresi’ne derdimizi anlatalım mesela. Haydi, şu an yüreğimizin baş köşesine oturtup, uykularımızı kaçıran sıkıntıyı fısıldayalım. Sonra dönüp şu Ayet-i Celile’yi okuyalım...
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ
"İnne maıye Rabbî seyehdîn!”
Bu Ayet-i Celile’yi dağlara taşlara haykırmak, her gördüğüm yere yazmak istiyorum BÜYÜK HARFLERLE... " إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ!” Belki bir çoğumuz ilk defa işittik, Rabbimizin bize böyle bir vahiy indirdiğini. Belki yüzlerce mukabeleye gittik, defalarca kendimizde okuduk. Ama şuurunda olmadık...
↘ Şuara Suresi, bizlere Musa as'dan bahsediyor. Düşünün ki bir gruba önder olmuşsunuz, kimseye bir zararınız yok ama dünyanın en en zalim adamı peşinizde!
Sizi ve size inananları acı içinde öldürecek! Ve siz kaçıyorsunuz, onlar kovalıyor.. Hikâye anlatmıyorum, bizzat Ayet-i Celile’de Rabbimizin buyruğunu izah ediyorum... Koşuyorsunuz ve geldiğiniz yer, koskoca Kızıldeniz’in kıyısı..
Atlasanız, boğulacaksınız.. Dursanız, Firavun ordusuyla geliyor; doğranacaksınız!.. İşte, tam da böyle bir zamanda kavmi, Musa Aleyhisselam'a teselli vermedi, “Öl de, ölelim" demedi.. Aksine, büyük bir hışımla;
- İşte yakalandık! Ey Musa sen açtın başımıza bu belayı! diye söylenmeye başladılar. SubhanAllah... Düşünebiliyor musunuz!.. Bir anda yol arkadaşlarınız, dostlarınız en zor anınızda “Seninyüzünden!" diye homurdanmaya başlıyor, önden Kızıldenizköpürüyor, arkadan Firavun geliyor.. Musa as'ın dilinden tek bir nida çıktı o anda ki; Kıyamet’e kadar her Mü’min zikredecek bu kelamı..
- "İnne maıye Rabbî seyehdîn! Yani; BEN ALLAH'LA BERABERİM, O BANA ÇARE GÖNDERİR! YOL GÖSTERİR! İşte bu kadar! Bu kelâm değil miydi Kızıldeniz’i yardıran, dert sanılan Firavun’u ordusuyla birlikte boğduran!?
Neden zor geliyor Rabbimize güvenmek bizlere! Bir defa gözyaşları içinde derdimize dönüp de; - Ben Rabbimle beraberim, o bana çare gönderir! desek, neden açılmasın ki o kapılar bize! Böyle bir ânı, biz hayatımızda yaşamış olabilir miyiz?
Böylesine bir imtihanın yanından bile geçmemişken nedir bize hayatı zehir eden!.. Bizler, şeytanın üzüntü ile yaklaşacağını unuttuk çünkü.. Bizler şeytanı dahi unuttuk. Sanıyoruz ki bu şeytan;
- Ramazanda bağlanan,
- Akşam ezanından sonra dolanan,
- Seccade katlanmazsa namaza duran(!)
- Sofra bekletilirse afiyetle yemeğe dalan..
- Arada ettiğimiz gıybetin yegane suçlusu(!)
İşte şeytanı bundan ibaret sayıyoruz... Düşmanımızı tanımıyoruz ki; ona karşı siper alalım, savaşabilelim.. Oysa şeytan, en çok “üzüntü"den yaklaşır kardeşler..
Zira şeytan, çok iyi bilir ki; Üzüntü, Rabbimiz’in sevmediği bir ahlâktır!.. Bu yüzden Ayet-i Celile’sinde bizlere emreder;
-GEVŞEMEYİN, ÜZÜLMEYİN!
Rabbimiz buyuruyor! Namaz gibi, oruç gibi, hac gibi.. "ÜZÜLMEYİN”
Bunca isyan, bunca antidepresan, bunca bunalım-depresyon durabilir mi bu Ayet’in karşısında! Şu dünyada kısacık hayatımız, bunca üzüntüyle, kuruntuyla, olmazları oldurmaya çalışmakla geçirilecek kadar basit mi Allah aşkına!.. Vallahi dünya hızlıca geçip bitecek. Peki, bu kadar geçici ve kısa kalınan bir yerde, bu değerli zamanı üzülerek, Allah‘ın istemediği bir ahlakı göstererek yaşamak ne kadar mantıklı? İbrahim aleyhisselam ateşe atıldığında üzüldü mü?
Yoksa; - Allah bana yeter; O ne güzel vekildir! deyip tebessüm mü etti alevlere! Bu teslimiyet dolu yüreği yakar mı Mevla’sı!..
Ya Sümeyye annemiz... Mızrak göğsüne saplandığında umrunda mıydı dersiniz!
- La ilahe illallah! dedi son defa, tebessümle... Ve göklere "İslamın ilk şehidesi" olarak yazıldı o kutlu sahabe... Ya Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem...
Uhud'da yüzünden kanlar süzülürken, Taif'te taşlanırken, Kabe'de üzerine doğru işkembeler atılırken, yavrularını elleriyle gömerken, midesine bağladığı taşlar yere düşerken, biricik karısına zina iftirası atılıyorken, Bilal'i taşlar altında eziliyorken üzülüyor, şimdiki tabirle hangi depresyona giriyordu?
Yunus Suresi’nde "Haberiniz olsun; Allah‘ın velileri, onlar için korku yoktur, mahzun da olmayacaklardır" diye emretmişken Rabbi, tebessüm etti ölüme bile.. Aleyhissalatu ves-selam.. O'nun biricik ümmeti olarak, haydi atalım tozları üzerimizden..
Evlat mı hayırsız?
Koca mı zalim?
Elti mi gıybetçi?
Borçlar mı bitmiyor?
- Ey evladıyla sınanan anne; Nuh Aleyhisselam değil miydi kâfirolan oğluna, 950 senelik tebliğinde “Yavrucuğum" demekten geri kalmayan!..
- Ey kocasıyla sınanan hanım kardeşim, Asiye annemiz değil miydi, Firavun gibi dünyada benzeri olmayan bir zalimin karısıyken cennete yükselen?
- Ey gıybet, iftira derdine düşmüş kardeşim, tertemiz Aişeanamız değil miydi zina gibi bir iftiraya uğrayıp gıybetin en ağırını yaşayan!
- Ey geçim sıkıntısından bıkmış Ümmeti Muhammed!.. Âlemlere rahmet değil miydi bu dünyadan karnını arpa ekmeği ile doyurmadan giden.. Haydi kapanalım secdeye; “Affet" diyelim.. "Affet derdimi dert ettiğim, günleri kendime zehir ettiğim her ânımı affet.." "Bu değerli vaktimi sana daha çok yakınlaşabilmek için, imtihanlarıma sabredip, onları sana uzanan bir merdiven olarak kullanabilmem için bana yardım et..” Çünkü; "İnne maıye rabbî seyehdîn..”
- Ben Rabbimle beraberim, o bana çare gönderir! diye haykırıp, tebessüm ile avuçlarımızı sürelim yüzümüze... (alıntı)
Şuara Suresi’ne derdimizi anlatalım mesela. Haydi, şu an yüreğimizin baş köşesine oturtup, uykularımızı kaçıran sıkıntıyı fısıldayalım. Sonra dönüp şu Ayet-i Celile’yi okuyalım...
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ
"İnne maıye Rabbî seyehdîn!”
Bu Ayet-i Celile’yi dağlara taşlara haykırmak, her gördüğüm yere yazmak istiyorum BÜYÜK HARFLERLE... " إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ!” Belki bir çoğumuz ilk defa işittik, Rabbimizin bize böyle bir vahiy indirdiğini. Belki yüzlerce mukabeleye gittik, defalarca kendimizde okuduk. Ama şuurunda olmadık...
↘ Şuara Suresi, bizlere Musa as'dan bahsediyor. Düşünün ki bir gruba önder olmuşsunuz, kimseye bir zararınız yok ama dünyanın en en zalim adamı peşinizde!
Sizi ve size inananları acı içinde öldürecek! Ve siz kaçıyorsunuz, onlar kovalıyor.. Hikâye anlatmıyorum, bizzat Ayet-i Celile’de Rabbimizin buyruğunu izah ediyorum... Koşuyorsunuz ve geldiğiniz yer, koskoca Kızıldeniz’in kıyısı..
Atlasanız, boğulacaksınız.. Dursanız, Firavun ordusuyla geliyor; doğranacaksınız!.. İşte, tam da böyle bir zamanda kavmi, Musa Aleyhisselam'a teselli vermedi, “Öl de, ölelim" demedi.. Aksine, büyük bir hışımla;
- İşte yakalandık! Ey Musa sen açtın başımıza bu belayı! diye söylenmeye başladılar. SubhanAllah... Düşünebiliyor musunuz!.. Bir anda yol arkadaşlarınız, dostlarınız en zor anınızda “Seninyüzünden!" diye homurdanmaya başlıyor, önden Kızıldenizköpürüyor, arkadan Firavun geliyor.. Musa as'ın dilinden tek bir nida çıktı o anda ki; Kıyamet’e kadar her Mü’min zikredecek bu kelamı..
- "İnne maıye Rabbî seyehdîn! Yani; BEN ALLAH'LA BERABERİM, O BANA ÇARE GÖNDERİR! YOL GÖSTERİR! İşte bu kadar! Bu kelâm değil miydi Kızıldeniz’i yardıran, dert sanılan Firavun’u ordusuyla birlikte boğduran!?
Neden zor geliyor Rabbimize güvenmek bizlere! Bir defa gözyaşları içinde derdimize dönüp de; - Ben Rabbimle beraberim, o bana çare gönderir! desek, neden açılmasın ki o kapılar bize! Böyle bir ânı, biz hayatımızda yaşamış olabilir miyiz?
Böylesine bir imtihanın yanından bile geçmemişken nedir bize hayatı zehir eden!.. Bizler, şeytanın üzüntü ile yaklaşacağını unuttuk çünkü.. Bizler şeytanı dahi unuttuk. Sanıyoruz ki bu şeytan;
- Ramazanda bağlanan,
- Akşam ezanından sonra dolanan,
- Seccade katlanmazsa namaza duran(!)
- Sofra bekletilirse afiyetle yemeğe dalan..
- Arada ettiğimiz gıybetin yegane suçlusu(!)
İşte şeytanı bundan ibaret sayıyoruz... Düşmanımızı tanımıyoruz ki; ona karşı siper alalım, savaşabilelim.. Oysa şeytan, en çok “üzüntü"den yaklaşır kardeşler..
Zira şeytan, çok iyi bilir ki; Üzüntü, Rabbimiz’in sevmediği bir ahlâktır!.. Bu yüzden Ayet-i Celile’sinde bizlere emreder;
-GEVŞEMEYİN, ÜZÜLMEYİN!
Rabbimiz buyuruyor! Namaz gibi, oruç gibi, hac gibi.. "ÜZÜLMEYİN”
Bunca isyan, bunca antidepresan, bunca bunalım-depresyon durabilir mi bu Ayet’in karşısında! Şu dünyada kısacık hayatımız, bunca üzüntüyle, kuruntuyla, olmazları oldurmaya çalışmakla geçirilecek kadar basit mi Allah aşkına!.. Vallahi dünya hızlıca geçip bitecek. Peki, bu kadar geçici ve kısa kalınan bir yerde, bu değerli zamanı üzülerek, Allah‘ın istemediği bir ahlakı göstererek yaşamak ne kadar mantıklı? İbrahim aleyhisselam ateşe atıldığında üzüldü mü?
Yoksa; - Allah bana yeter; O ne güzel vekildir! deyip tebessüm mü etti alevlere! Bu teslimiyet dolu yüreği yakar mı Mevla’sı!..
Ya Sümeyye annemiz... Mızrak göğsüne saplandığında umrunda mıydı dersiniz!
- La ilahe illallah! dedi son defa, tebessümle... Ve göklere "İslamın ilk şehidesi" olarak yazıldı o kutlu sahabe... Ya Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem...
Uhud'da yüzünden kanlar süzülürken, Taif'te taşlanırken, Kabe'de üzerine doğru işkembeler atılırken, yavrularını elleriyle gömerken, midesine bağladığı taşlar yere düşerken, biricik karısına zina iftirası atılıyorken, Bilal'i taşlar altında eziliyorken üzülüyor, şimdiki tabirle hangi depresyona giriyordu?
Yunus Suresi’nde "Haberiniz olsun; Allah‘ın velileri, onlar için korku yoktur, mahzun da olmayacaklardır" diye emretmişken Rabbi, tebessüm etti ölüme bile.. Aleyhissalatu ves-selam.. O'nun biricik ümmeti olarak, haydi atalım tozları üzerimizden..
Evlat mı hayırsız?
Koca mı zalim?
Elti mi gıybetçi?
Borçlar mı bitmiyor?
- Ey evladıyla sınanan anne; Nuh Aleyhisselam değil miydi kâfirolan oğluna, 950 senelik tebliğinde “Yavrucuğum" demekten geri kalmayan!..
- Ey kocasıyla sınanan hanım kardeşim, Asiye annemiz değil miydi, Firavun gibi dünyada benzeri olmayan bir zalimin karısıyken cennete yükselen?
- Ey gıybet, iftira derdine düşmüş kardeşim, tertemiz Aişeanamız değil miydi zina gibi bir iftiraya uğrayıp gıybetin en ağırını yaşayan!
- Ey geçim sıkıntısından bıkmış Ümmeti Muhammed!.. Âlemlere rahmet değil miydi bu dünyadan karnını arpa ekmeği ile doyurmadan giden.. Haydi kapanalım secdeye; “Affet" diyelim.. "Affet derdimi dert ettiğim, günleri kendime zehir ettiğim her ânımı affet.." "Bu değerli vaktimi sana daha çok yakınlaşabilmek için, imtihanlarıma sabredip, onları sana uzanan bir merdiven olarak kullanabilmem için bana yardım et..” Çünkü; "İnne maıye rabbî seyehdîn..”
- Ben Rabbimle beraberim, o bana çare gönderir! diye haykırıp, tebessüm ile avuçlarımızı sürelim yüzümüze... (alıntı)
mehmet öztürk
Salı, 23 Haziran 2020 01:42
şeytan
ŞEYTAN İNSANI KANDIRIRKEN...
Şeytanın, insanı kandırırken bâtıla hak kılıfı giydirmesi (telbîs) en etkili ayartma yöntemlerindendir. Şeytan ilâhî rahmetten kovulduğunda bu yöntemle insanları haktan uzaklaştırmaya çalışacağını şöyle dile getirmişti: “Ey Rabbim, beni azdırdığın şeye (rahmetinden kovmana) karşılık ben de yeryüzünde onlara işledikleri günahları süsleyeceğim, hepsini azdıracağım.” (Hicr, 15/39) Şeytan, Âd ve Semûd kavminin, (Ankebût, 29/38.) güneşe tapan Belkıs halkının, (Neml, 27/24.) Kureyş müşriklerinin (Enfâl, 8/48.) tutum ve davranışlarını kendilerine hoş göstererek onları doğru yoldan saptırmıştı.
Haramları helâl, helâlleri ise haram göstermek de şeytanın yoldan çıkarma yöntemlerindendir. Basralı sahâbîlerden İyâz b. Hımâr'dan nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) bir gün yaptığı bir konuşmada etrafındakilere Allah'tan öğrendiği şu hakikati tebliğ etmişti: “Kullarıma bağışladığım her nimeti kendilerine helâl kıldım. Ben bütün kullarımı hanîf (tevhidi kabul edecek şekilde) yarattım. Ancak şeytanlar, onların yanlarına gelir ve (doğru olan) dinlerinden uzaklaştırır, benim helâl kıldığımı haram, haram kıldığımı da helâl gösterir ve ben yetki vermediğim hâlde şirk koşmayı emrederler.” (M7207 Müslim, Cennet, 63) İbadete ziyadesiyle düşkün insanların bile bu tehlikeye düşmesi olasıdır. Hz. Ali'den rivayet edilen bir hikâyeye göre, vaktiyle mabedinde sürekli ibadetle meşgul olan bir zât varmış. Bir gün bir kadın, süslenmiş bir vaziyette yanına gelmiş ve birlikte olmuşlar. Kadın bu birliktelikten hamile kalmış. Sonra şeytan o zâta gelerek kadını öldürmesini fısıldamış ve “Kadının yakınları seni yakalarsa rezil olursun.” diyerek kendince gerekçesini de izah etmiş. Adam şeytanın bu telkinine kapılmış ve kadını öldürmüş. Sonra da gömmüş. Ne var ki, insanlar bu durumu fark etmiş ve adamı yakalamışlar. Şeytan kendisine bir kez daha gelmiş ve “Ben, süslenip sana gelen kadınım. Hadi şimdi bana secde et ki, seni bu insanlardan kurtarayım.” demiş. Adam şeytanın bu son telkinine de uymuş, ona secde etmiş. Bu hikâyeyi aktaran Hz. Ali şu âyeti hatırlamıştır: “(Yahudileri savaşa teşvik eden) münafıkların hâli ise, tıpkı şeytanın hâli gibidir. Çünkü şeytan insana 'inkâr et' der, o inkâr edince de 'Ben senden uzağım. Çünkü ben âlemlerin Rabbi olan Allah'tan korkarım' der!” (Haşr, 59/16, NM3801 Hâkim, Müstedrek, IV, 1422 (2/485)
—————————-
Hadislerle İslam, I, Şeytan / İnsanın Ezelî Düşmanı, Sayfa: 276
Şeytanın, insanı kandırırken bâtıla hak kılıfı giydirmesi (telbîs) en etkili ayartma yöntemlerindendir. Şeytan ilâhî rahmetten kovulduğunda bu yöntemle insanları haktan uzaklaştırmaya çalışacağını şöyle dile getirmişti: “Ey Rabbim, beni azdırdığın şeye (rahmetinden kovmana) karşılık ben de yeryüzünde onlara işledikleri günahları süsleyeceğim, hepsini azdıracağım.” (Hicr, 15/39) Şeytan, Âd ve Semûd kavminin, (Ankebût, 29/38.) güneşe tapan Belkıs halkının, (Neml, 27/24.) Kureyş müşriklerinin (Enfâl, 8/48.) tutum ve davranışlarını kendilerine hoş göstererek onları doğru yoldan saptırmıştı.
Haramları helâl, helâlleri ise haram göstermek de şeytanın yoldan çıkarma yöntemlerindendir. Basralı sahâbîlerden İyâz b. Hımâr'dan nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) bir gün yaptığı bir konuşmada etrafındakilere Allah'tan öğrendiği şu hakikati tebliğ etmişti: “Kullarıma bağışladığım her nimeti kendilerine helâl kıldım. Ben bütün kullarımı hanîf (tevhidi kabul edecek şekilde) yarattım. Ancak şeytanlar, onların yanlarına gelir ve (doğru olan) dinlerinden uzaklaştırır, benim helâl kıldığımı haram, haram kıldığımı da helâl gösterir ve ben yetki vermediğim hâlde şirk koşmayı emrederler.” (M7207 Müslim, Cennet, 63) İbadete ziyadesiyle düşkün insanların bile bu tehlikeye düşmesi olasıdır. Hz. Ali'den rivayet edilen bir hikâyeye göre, vaktiyle mabedinde sürekli ibadetle meşgul olan bir zât varmış. Bir gün bir kadın, süslenmiş bir vaziyette yanına gelmiş ve birlikte olmuşlar. Kadın bu birliktelikten hamile kalmış. Sonra şeytan o zâta gelerek kadını öldürmesini fısıldamış ve “Kadının yakınları seni yakalarsa rezil olursun.” diyerek kendince gerekçesini de izah etmiş. Adam şeytanın bu telkinine kapılmış ve kadını öldürmüş. Sonra da gömmüş. Ne var ki, insanlar bu durumu fark etmiş ve adamı yakalamışlar. Şeytan kendisine bir kez daha gelmiş ve “Ben, süslenip sana gelen kadınım. Hadi şimdi bana secde et ki, seni bu insanlardan kurtarayım.” demiş. Adam şeytanın bu son telkinine de uymuş, ona secde etmiş. Bu hikâyeyi aktaran Hz. Ali şu âyeti hatırlamıştır: “(Yahudileri savaşa teşvik eden) münafıkların hâli ise, tıpkı şeytanın hâli gibidir. Çünkü şeytan insana 'inkâr et' der, o inkâr edince de 'Ben senden uzağım. Çünkü ben âlemlerin Rabbi olan Allah'tan korkarım' der!” (Haşr, 59/16, NM3801 Hâkim, Müstedrek, IV, 1422 (2/485)
—————————-
Hadislerle İslam, I, Şeytan / İnsanın Ezelî Düşmanı, Sayfa: 276
mehmet öztürk
Cumartesi, 20 Haziran 2020 08:27
Sevgiliyse ...
Sevgili hayatımız!
Sevgili edinme, çağdaş dönemin bir dayatması haline geldi. Sevgili edinme hayatın bir parçası gibi sunulur oldu. Sevgilisi olmayanlar, asosyal bireyler olarak tanımlanır oldu. Çocuk filmlerinin aşağı yukarı tamamında çocuk yaştakilerin bile sevgilisi var. Çocuk, sevdiğini açıkça söylemese de izleyiciler bunu bilmektedir...
İlk okullarda, orta okul, lise ve üniversite hayatında sevgili edinmek okul hayatının bir parçası olarak sunuldu. Sevgiliye inanma, sevgilisiz de kalma!
Bunlar bir tarafa da Allah, ahiret, hesap, mizan inancı kuvvetli bir müslümanın sevgili hayatı, gizli aşığı, yavuklusu nasıl olur?
Akşama kadar 17 saat aç susuz kalıyor; ama sevgilisi ile parkta oturmuş eğleşiyor. Tabi canım, mercimek habbesi orucunu bozuyor, kar tanesi, yağmur tanesi orucunu bozuyor; ama sevgili ile dudak dudağa oruç bozulmuyor?
Namazdan çıkıyor, sevgilisine mesaj atıyor, kafeye gidiyor, elleri ellerinde, eli belinde, gözlerinin içine baka baka çayını, kahvesini içiyor, sarmaş dolaş dolaşıyor... Sonra da diğer namaz vakti geldi. Haydi namaza...
Sevgilisi ile umre de yapmalı tabi. Beraber gidip ayrı odalarda kalmalı; ama kol kola girip tavafını da yapmalı. Olmadı dizlerinin önüne çöküp Kabe'yi şahit tutarak evlilik teklifi de yapmalı...
Dine hizmet eden bir alanda çalışıyor. (Burayı anlayan anladı) Güya Allah'ın dinine hizmet ediyor.
Ancak sevgilisi ile çarşıya çıkıyor, oturup evlilik planları kuruyor, hatta dokunuyor, söz keserken alnından öpüyor (nikah yok), nişan yaparken gelin damat gibi dans ediyor, herkesin içinde belinden kavrıyor, boğazına eline atıyor ve "elim elinde" şarkısı eşliğinde felekten güzel bir nişan gecesi yaşıyor ... Neyse ki, üzülmeyin kız tesettür abiye giymiş. Çünkü başörtüsü farz! Saçları açmak günah,!
Ama nikah akdi yok...
Evleninceye kadar gizli açık buluşmalar, tutacakları evi, alacakları eşyaları, tutacakları düğün salonunu, gelinliği, damatlığı konuşmalar... Olmadı minnacık bir öpücükle "haydi Allah'a emanet ol" diyerek akşamın geç vaktinde nikahsız dolaştığı sevgili tadında müstakbel eşini evine bırakmalar...
Tabi anne babalar da "gençler birbirini tanımalı" diyerek gençleri şehvet ateşine sürüklemeli... Ne olacak? Biz yaşamadık kızımız yaşasın! Damat adayı çok iyi biri, kızımızı seviyor, kızımız onun yanında mutlu olacak, yarın yanında mutlu olacağı birinin yanında bugün de mutlu olsa ne olacak?...
Dostlar malesef, nikah akdi kıyılmadan nikahın canına kıyılıyor. İslam'ın canına kıyılıyor. İffetin canına kıyılıyor.
Dostlar, bunu artık bizim dostlarımız da yapar oldu. Başı örtülü kardeşlerimiz de yapar oldu. Beş vakit namazı camide en önde tek başına kılan kardeşimiz de yapar, yaşar oldu. Nişanlı gönül dostlarımızın sosyal medya hesapları nişanlı oldukları ama nikahlı olmadıkları kişiler ile dolu... Ama burası romantik ve herkes görmeli: "eller eller üstünde, nişan yüzükleri parlıyor ve peygamberin sünneti olan evliliğe adımın ilk aşaması olan nişanımızı yaptık" diye mutluluğunu paylaşmalı... Neyse ki, niyeti dua almak!
Eller de zina eder. Ellerin zinası tutmaktır. Gözler de zina eder. Gözlerin zinası bakmaktır. Ayaklar da zina yapar. Ayakların zinası yürümektir. Gayri meşru tüm hareketler; dokunmak, bakışmak, elleşmek, fingirdeşmek, yanaklarından fıstık almak, burnunun ucuna öpücük kondurmak vesaire vesaire hep zina çeşididir.
Allah teâlâ şöyle buyurdu: "Fuhşun gizli ve açık olanına yaklaşmayın!"
Dostlar, dost acı söyler. Herkesin herkese müjdeler sunduğu bu alemde bana da acı söylemek düştü... Üzgünüm ama nikah öncesi yapılanların bir çoğu gayri meşrudur...
Murat PADAK
Sevgili edinme, çağdaş dönemin bir dayatması haline geldi. Sevgili edinme hayatın bir parçası gibi sunulur oldu. Sevgilisi olmayanlar, asosyal bireyler olarak tanımlanır oldu. Çocuk filmlerinin aşağı yukarı tamamında çocuk yaştakilerin bile sevgilisi var. Çocuk, sevdiğini açıkça söylemese de izleyiciler bunu bilmektedir...
İlk okullarda, orta okul, lise ve üniversite hayatında sevgili edinmek okul hayatının bir parçası olarak sunuldu. Sevgiliye inanma, sevgilisiz de kalma!
Bunlar bir tarafa da Allah, ahiret, hesap, mizan inancı kuvvetli bir müslümanın sevgili hayatı, gizli aşığı, yavuklusu nasıl olur?
Akşama kadar 17 saat aç susuz kalıyor; ama sevgilisi ile parkta oturmuş eğleşiyor. Tabi canım, mercimek habbesi orucunu bozuyor, kar tanesi, yağmur tanesi orucunu bozuyor; ama sevgili ile dudak dudağa oruç bozulmuyor?
Namazdan çıkıyor, sevgilisine mesaj atıyor, kafeye gidiyor, elleri ellerinde, eli belinde, gözlerinin içine baka baka çayını, kahvesini içiyor, sarmaş dolaş dolaşıyor... Sonra da diğer namaz vakti geldi. Haydi namaza...
Sevgilisi ile umre de yapmalı tabi. Beraber gidip ayrı odalarda kalmalı; ama kol kola girip tavafını da yapmalı. Olmadı dizlerinin önüne çöküp Kabe'yi şahit tutarak evlilik teklifi de yapmalı...
Dine hizmet eden bir alanda çalışıyor. (Burayı anlayan anladı) Güya Allah'ın dinine hizmet ediyor.
Ancak sevgilisi ile çarşıya çıkıyor, oturup evlilik planları kuruyor, hatta dokunuyor, söz keserken alnından öpüyor (nikah yok), nişan yaparken gelin damat gibi dans ediyor, herkesin içinde belinden kavrıyor, boğazına eline atıyor ve "elim elinde" şarkısı eşliğinde felekten güzel bir nişan gecesi yaşıyor ... Neyse ki, üzülmeyin kız tesettür abiye giymiş. Çünkü başörtüsü farz! Saçları açmak günah,!
Ama nikah akdi yok...
Evleninceye kadar gizli açık buluşmalar, tutacakları evi, alacakları eşyaları, tutacakları düğün salonunu, gelinliği, damatlığı konuşmalar... Olmadı minnacık bir öpücükle "haydi Allah'a emanet ol" diyerek akşamın geç vaktinde nikahsız dolaştığı sevgili tadında müstakbel eşini evine bırakmalar...
Tabi anne babalar da "gençler birbirini tanımalı" diyerek gençleri şehvet ateşine sürüklemeli... Ne olacak? Biz yaşamadık kızımız yaşasın! Damat adayı çok iyi biri, kızımızı seviyor, kızımız onun yanında mutlu olacak, yarın yanında mutlu olacağı birinin yanında bugün de mutlu olsa ne olacak?...
Dostlar malesef, nikah akdi kıyılmadan nikahın canına kıyılıyor. İslam'ın canına kıyılıyor. İffetin canına kıyılıyor.
Dostlar, bunu artık bizim dostlarımız da yapar oldu. Başı örtülü kardeşlerimiz de yapar oldu. Beş vakit namazı camide en önde tek başına kılan kardeşimiz de yapar, yaşar oldu. Nişanlı gönül dostlarımızın sosyal medya hesapları nişanlı oldukları ama nikahlı olmadıkları kişiler ile dolu... Ama burası romantik ve herkes görmeli: "eller eller üstünde, nişan yüzükleri parlıyor ve peygamberin sünneti olan evliliğe adımın ilk aşaması olan nişanımızı yaptık" diye mutluluğunu paylaşmalı... Neyse ki, niyeti dua almak!
Eller de zina eder. Ellerin zinası tutmaktır. Gözler de zina eder. Gözlerin zinası bakmaktır. Ayaklar da zina yapar. Ayakların zinası yürümektir. Gayri meşru tüm hareketler; dokunmak, bakışmak, elleşmek, fingirdeşmek, yanaklarından fıstık almak, burnunun ucuna öpücük kondurmak vesaire vesaire hep zina çeşididir.
Allah teâlâ şöyle buyurdu: "Fuhşun gizli ve açık olanına yaklaşmayın!"
Dostlar, dost acı söyler. Herkesin herkese müjdeler sunduğu bu alemde bana da acı söylemek düştü... Üzgünüm ama nikah öncesi yapılanların bir çoğu gayri meşrudur...
Murat PADAK
mehmet öztürk
Salı, 16 Haziran 2020 11:17
Şefaat Var mı?
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
VEHHABİ VE SELEFİLERE REDDİYE
(Kendilerini Vehhabi ve Selefi diye adlandıran Bu sapıklarla karşılaştığınızda onlara sadece selam deyin ve geçin).
Vehhabi ve selefi tayfası yüzyıllardır Peygamberden ve Velilerden himmet ve yardım istemenin, onları aracı etmenin şirk olduğunu savunurlar, bütün tarikat ehline kafir derler, oysaki kendilerinin de kabul ettiği birinci kaynak olan Kur'an-ı Kerim onları apaçık yalanlamaktadır;
Neml Süresi 38. Ayet; Süleyman kendi adamlarına dönerek: "Ey Heyet kendileri teslimiyyet gösterip bana gelmeden önce, o kadının tahtını bana kim getirir?" dedi.
39. Ayet; Cinlerden bir ifrit: "Sen makamından kalkmadan önce ben onu sana getiririm. Ve gerçekten bunu yapmaya hem gücüm, hem de güvenim var." dedi.
40. Ayet;Yanında kitaptan bir ilim bulunan zat ise: "Ben onu sana gözünü kırpmadan önce getiririm." dedi. Derken onu yanında duruyor görünce: "Bu, Rabbimin bir lutfudur; beni imtihan için ki, şükredecek miyim, yoksa nankörlük mü edeceğim. Kim şükrederse ancak kendisi için şükreder, her kim de nankörlük ederse, şüphe yok ki, Rabbim herşeyden müstağnidir, büyük ihsan sahibidir" dedi.
*Hz. Süleyman acaba Allah dururken neden tahtı başkalarından istemiş? yoksa haşa bir Peygamber Allaha şirkmi koşmuş?(vehhabilere göre şirk koşmuş) Elbetteki hayır, Hz Süleyman'ın Allahı, imanı , dini vehhabi ve selefi'lerden daha iyi bildiğini çocuklar bile bilir.
Nisa Süresi 64. Ayet;
Eğer onlar kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler de Allah'tan günahlarının bağışlanmasını dileselerdi ve Resul de onların bağışlanmasını dileseydi, elbette Allah'ı affedici, merhametli bulurlardı.
* Vehhabi ve selefi tayfası mürşid önünde tövbenin şirk olğunu söylerler (Tasavvuf ehli Peygamberi Allahın rasulü olduğu için sever, Evliya'yıda Peygamberin varisi oluğu için severler);
Hakiki tarikat ehli hiç bir zaman bir Veli'yi Peygamber yerine koymaz, tasavvuftaki mürşid önünde tevbe yukarıdaki ayette geçen tevbenin bir benzeridir. Bu durumda Peygamberin sahabeye aracı olmasıda şirk'midir sizce?
Cebrail'in Peygamber'e aracı olmasıda şirk'midir sizce? yoksa bu ayetleri tarikatcı'larmı Kur-an'a eklemiş?
Elbetteki hayır, Peygamber efendimiz diri ikende vefatından sonrada (ki ayet diri ve ölü diye belirtmemiş, o zaman her iki durumuda kapsar, eğer sadece diri iken geçerli denirse bu Allahın Peygamber'den sonrakilere adaletsizlik yaptığını gösterirki bu Allah'ın şanına yakışmaz) ümmeti için aracı olmaktadır.
* Bakara Süresi 89. Ayet; “Onlara Allah tarafından yanlarında bulunanı (Tevrat’ı) tasdik edici bir kitap (Kur'ân) gelince -ki daha önce (o gönderilecek peygamberi vesile yaparak) inkâr edenlere karşı fetih istiyorlardı- işte bildikleri (o peygamber) kendilerine gelince, onu inkâr ettiler. Bu yüzden Allah’ın lâneti kâfirler üzerinedir.”
* Şefaat şirk diyen, ölüden yardım isteyene kafir diyen, ölünün kimseye faydası olmaz diyen vehhabi ve selefi tayfasına tokat gibi bir ayet daha, vefat edenin ölü olduğu gibi doğmamış kişide ölüdür, Allah Teala yahudilerin ahir zaman Peygamberini vesile ederek yardım istediklerini söylüyor ve Allah yardım istedikleri için değil, O Peygamber gelince ona iman etmedikleri için onları kınıyor.
Dikkat edilirse vehhabi ve selefilerin iddialarını çürütmek için sadece Kur-an'ı Kerimden örnek verdik, ayetler gayet açık yani Muhkem'dir niyeti bozukların ayetleri istediği gibi tevil etmeleri bu gerçeği değiştirmez. Hadislerden ve Alimlerin sözlerinden bahsedecek olsaydık daha yüzlerce kanıt çıkardı.Umarız vehhabi ve selefi'lere kanan kardeşlerimiz düşünür.
VEHHABİ VE SELEFİLERE REDDİYE
(Kendilerini Vehhabi ve Selefi diye adlandıran Bu sapıklarla karşılaştığınızda onlara sadece selam deyin ve geçin).
Vehhabi ve selefi tayfası yüzyıllardır Peygamberden ve Velilerden himmet ve yardım istemenin, onları aracı etmenin şirk olduğunu savunurlar, bütün tarikat ehline kafir derler, oysaki kendilerinin de kabul ettiği birinci kaynak olan Kur'an-ı Kerim onları apaçık yalanlamaktadır;
Neml Süresi 38. Ayet; Süleyman kendi adamlarına dönerek: "Ey Heyet kendileri teslimiyyet gösterip bana gelmeden önce, o kadının tahtını bana kim getirir?" dedi.
39. Ayet; Cinlerden bir ifrit: "Sen makamından kalkmadan önce ben onu sana getiririm. Ve gerçekten bunu yapmaya hem gücüm, hem de güvenim var." dedi.
40. Ayet;Yanında kitaptan bir ilim bulunan zat ise: "Ben onu sana gözünü kırpmadan önce getiririm." dedi. Derken onu yanında duruyor görünce: "Bu, Rabbimin bir lutfudur; beni imtihan için ki, şükredecek miyim, yoksa nankörlük mü edeceğim. Kim şükrederse ancak kendisi için şükreder, her kim de nankörlük ederse, şüphe yok ki, Rabbim herşeyden müstağnidir, büyük ihsan sahibidir" dedi.
*Hz. Süleyman acaba Allah dururken neden tahtı başkalarından istemiş? yoksa haşa bir Peygamber Allaha şirkmi koşmuş?(vehhabilere göre şirk koşmuş) Elbetteki hayır, Hz Süleyman'ın Allahı, imanı , dini vehhabi ve selefi'lerden daha iyi bildiğini çocuklar bile bilir.
Nisa Süresi 64. Ayet;
Eğer onlar kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler de Allah'tan günahlarının bağışlanmasını dileselerdi ve Resul de onların bağışlanmasını dileseydi, elbette Allah'ı affedici, merhametli bulurlardı.
* Vehhabi ve selefi tayfası mürşid önünde tövbenin şirk olğunu söylerler (Tasavvuf ehli Peygamberi Allahın rasulü olduğu için sever, Evliya'yıda Peygamberin varisi oluğu için severler);
Hakiki tarikat ehli hiç bir zaman bir Veli'yi Peygamber yerine koymaz, tasavvuftaki mürşid önünde tevbe yukarıdaki ayette geçen tevbenin bir benzeridir. Bu durumda Peygamberin sahabeye aracı olmasıda şirk'midir sizce?
Cebrail'in Peygamber'e aracı olmasıda şirk'midir sizce? yoksa bu ayetleri tarikatcı'larmı Kur-an'a eklemiş?
Elbetteki hayır, Peygamber efendimiz diri ikende vefatından sonrada (ki ayet diri ve ölü diye belirtmemiş, o zaman her iki durumuda kapsar, eğer sadece diri iken geçerli denirse bu Allahın Peygamber'den sonrakilere adaletsizlik yaptığını gösterirki bu Allah'ın şanına yakışmaz) ümmeti için aracı olmaktadır.
* Bakara Süresi 89. Ayet; “Onlara Allah tarafından yanlarında bulunanı (Tevrat’ı) tasdik edici bir kitap (Kur'ân) gelince -ki daha önce (o gönderilecek peygamberi vesile yaparak) inkâr edenlere karşı fetih istiyorlardı- işte bildikleri (o peygamber) kendilerine gelince, onu inkâr ettiler. Bu yüzden Allah’ın lâneti kâfirler üzerinedir.”
* Şefaat şirk diyen, ölüden yardım isteyene kafir diyen, ölünün kimseye faydası olmaz diyen vehhabi ve selefi tayfasına tokat gibi bir ayet daha, vefat edenin ölü olduğu gibi doğmamış kişide ölüdür, Allah Teala yahudilerin ahir zaman Peygamberini vesile ederek yardım istediklerini söylüyor ve Allah yardım istedikleri için değil, O Peygamber gelince ona iman etmedikleri için onları kınıyor.
Dikkat edilirse vehhabi ve selefilerin iddialarını çürütmek için sadece Kur-an'ı Kerimden örnek verdik, ayetler gayet açık yani Muhkem'dir niyeti bozukların ayetleri istediği gibi tevil etmeleri bu gerçeği değiştirmez. Hadislerden ve Alimlerin sözlerinden bahsedecek olsaydık daha yüzlerce kanıt çıkardı.Umarız vehhabi ve selefi'lere kanan kardeşlerimiz düşünür.
mehmet öztürk
Pazar, 14 Haziran 2020 19:29
Arkadaş
Arkadaş deyip geçme! İyi arkadaş cennet vesilesi ve yoldaşıdır. Kötü arkadaş ise ....
1- Arkadaş seçmesini bilmeyenin, “keşkesi, ahı vahı” bol olur.
2- Kimi arkadaşlar kişiyi ölümün eşiğinden kurtarır; kimisi de ölümün eşiğine bırakır.
3- Tanımadan güvenmek, sevmek, dost olmak; üç günlüktür. Tanıyarak güvenmek sevmek, dost olmak; ömürlüktür…
4- İnsanın gerçek değerini; sözü değil, davranışı gösterir.
5- Bazı insanlar, bazı insanlara dayanma gücü, enerji ve şifadır.
6- İyi arkadaş bir hazinedir. Bulursanız bana da haber vermeyi unutmayın!
- Cennet yoldaşı arkadaşlar seçebilenlere selam olsun.
1- Arkadaş seçmesini bilmeyenin, “keşkesi, ahı vahı” bol olur.
2- Kimi arkadaşlar kişiyi ölümün eşiğinden kurtarır; kimisi de ölümün eşiğine bırakır.
3- Tanımadan güvenmek, sevmek, dost olmak; üç günlüktür. Tanıyarak güvenmek sevmek, dost olmak; ömürlüktür…
4- İnsanın gerçek değerini; sözü değil, davranışı gösterir.
5- Bazı insanlar, bazı insanlara dayanma gücü, enerji ve şifadır.
6- İyi arkadaş bir hazinedir. Bulursanız bana da haber vermeyi unutmayın!
- Cennet yoldaşı arkadaşlar seçebilenlere selam olsun.
mehmet öztürk
Pazar, 14 Haziran 2020 13:33
Vefa
Rasulullah ilk göz ağrısı Hz.Hatice'sini kaybedince, kolu kanadı sanki kırılmış..
"Hüzün yılı" demiş o seneye..
Evlatlarının altısını toprağa vermiş ama hanımının yokluğuna "bitmeyecek hüzün" demiş..
Hüzün çiçeği olarak bir ömür yaşatmış yüreğinde
"Kimse bana inanmaz" dediğinde o inanmış çünkü Hz.Peygambere..
Efendimizin dışarıdaki alay, hakaret ve işkence ortamından her eve gelişinde sebatını arttırmak, davet yükünü hafifletmek, O'nu tasdik etmek ve insanlara karşı vazifesini kolaylaştırmak için O’nu teselli edip desteklemiş ve böylece sıkıntısını gidermiş Hz.Hatice..
Demekki sevgi emekti..
Lafta değil icraatte gayretti..
Cefaya göğüs germekti, kendinden hep vermekti..
Dağ gibi görünen Koca'yı dik tutan, Karı'ydı..
Evi çiçeklendirmek, gönlü diri ve huzurlu etmekti Koca'nın Karısı olmak..
Onca yılın içinde saçlarına çiçek ekmeyi hiç ihmal etmemekti;Karın koca dağı olmak..
...
Seviyorum diyorlar, ölene kadar diyorlar, vaadler veriyorlar..
Kötülük görünce azalıyorlar, iyilik görünce artıyorlar..
Halbuki gerçek sevgi iyilik gördüğünde artmaz, kötülük gördüğünde eksilmezdi..
Sonra ihanet ediyorlar;bakışlarla, kelimelerle,niyetlerle..
Yürekleri afallıyor galiba..
"İmtihandan geçmeyen sevgi saman alevidir" diyor Cemil Meriç...
"Hüzün yılı" demiş o seneye..
Evlatlarının altısını toprağa vermiş ama hanımının yokluğuna "bitmeyecek hüzün" demiş..
Hüzün çiçeği olarak bir ömür yaşatmış yüreğinde
"Kimse bana inanmaz" dediğinde o inanmış çünkü Hz.Peygambere..
Efendimizin dışarıdaki alay, hakaret ve işkence ortamından her eve gelişinde sebatını arttırmak, davet yükünü hafifletmek, O'nu tasdik etmek ve insanlara karşı vazifesini kolaylaştırmak için O’nu teselli edip desteklemiş ve böylece sıkıntısını gidermiş Hz.Hatice..
Demekki sevgi emekti..
Lafta değil icraatte gayretti..
Cefaya göğüs germekti, kendinden hep vermekti..
Dağ gibi görünen Koca'yı dik tutan, Karı'ydı..
Evi çiçeklendirmek, gönlü diri ve huzurlu etmekti Koca'nın Karısı olmak..
Onca yılın içinde saçlarına çiçek ekmeyi hiç ihmal etmemekti;Karın koca dağı olmak..
...
Seviyorum diyorlar, ölene kadar diyorlar, vaadler veriyorlar..
Kötülük görünce azalıyorlar, iyilik görünce artıyorlar..
Halbuki gerçek sevgi iyilik gördüğünde artmaz, kötülük gördüğünde eksilmezdi..
Sonra ihanet ediyorlar;bakışlarla, kelimelerle,niyetlerle..
Yürekleri afallıyor galiba..
"İmtihandan geçmeyen sevgi saman alevidir" diyor Cemil Meriç...
mehmet öztürk
Cuma, 12 Haziran 2020 11:22
Kul Hakkı
Peygamberimiz)(s.a.v) buyuruyor ki;
"Kim bir kul hakkı yemişse derhal o kardeşi ile helalleşsin Çünkü (kıyamet günü) dirhem de geçmez dinar da Böyle olunca o (hak yiyen) kişinin sevapları alınır o adama yüklenir.
Eğer sevapları yoksa o hakkını yediği adamın günahları buna yüklenir."
(Buhârî, “Rikak”, 4
"Kim bir kul hakkı yemişse derhal o kardeşi ile helalleşsin Çünkü (kıyamet günü) dirhem de geçmez dinar da Böyle olunca o (hak yiyen) kişinin sevapları alınır o adama yüklenir.
Eğer sevapları yoksa o hakkını yediği adamın günahları buna yüklenir."
(Buhârî, “Rikak”, 4
mehmet öztürk
Cuma, 12 Haziran 2020 11:21
Şerri Hayır Söndürür
Yavrucuğum!
“Şerri ancak şer söndürür” diyen kişi yalan söylemiştir.
Şayet böyle diyen kişi doğru söylediğini düşünüyorsa bir ateşin yanına bir ateş daha yaksın ve söndürüyor mu bir baksın.
Doğrusu şu ki, ateşi suyun söndürdüğü gibi şerri de ancak hayır söndürür.
Lokman Hekim
Cumamız Mübarek Olsun...
“Şerri ancak şer söndürür” diyen kişi yalan söylemiştir.
Şayet böyle diyen kişi doğru söylediğini düşünüyorsa bir ateşin yanına bir ateş daha yaksın ve söndürüyor mu bir baksın.
Doğrusu şu ki, ateşi suyun söndürdüğü gibi şerri de ancak hayır söndürür.
Lokman Hekim
Cumamız Mübarek Olsun...
11670
Ziyaretçi defterindeki mesajlar
Ziyaretçi defterindeki mesajlar
