Başı Rahmet Ortası Mağfiret Sonu Cehennemden Kurtuluş Ayı Ramazan'ı şerifi uğurlayıp ;Cehennemden kurtuluş beratını Aldığımız Bayramımız Mübarek olsun.
Rabbim sağlık mutluluk ve ile nice bayramlara kavuştursun.

Başı Rahmet Ortası Mağfiret Sonu Cehennemden Kurtuluş Ayı Ramazan'ı şerifi uğurlayıp ;Cehennemden kurtuluş beratını Aldığımız Bayramımız Mübarek olsun.
Rabbim sağlık mutluluk ve ile nice bayramlara kavuştursun.

Ey insan! Yaşıyorken, hem de Kur'ân çağında;
Çırpınıp duruyorsun, cehâlet batağında.
Kalbin katı... Gözün kör... Başın kibir dağında
Kur'ân sana gel diyor, bak bendedir adresin,
Ey eşref-i mahlûkat! .. Daha Kur'ân ne desin! ..

Özgürce seçmen için, iki yoldan birini;
Apaçık bildiriyor, bütün ayetlerini.
Ya Peygamber, ya şeytan... Seç diyor rehberini;
Öyle seç ki; sırattan rüzgar gibi geçesin,
İlle şeytan diyorsan.. Daha Kur'ân ne desin! ..

Ya Cennet bahçesidir, ya ateştir o mezar,
Mekân var mı dünyada, öyle derin, öyle dar?
Hiçbir şey yakın değil, insana ölüm kadar.
Diyor ki; hesabı var, aldığın her nefesin;
Mezarlar konuşurken... Daha Kur'ân ne desin! ..

Malın, mülkün, şöhretin, dünyada herşeyin var;
Ya dünyadan Rabb'ine, götürecek neyin var?
Bana yeter diyorsan, şu üç günlük itibar;
Bir dördüncü gün var ki; çok çetindir bilesin,
Bunlar masal diyorsan.. Daha Kur'ân ne desin! ..

Âyet diyor ki; eğer, dağa inseydi Kur'ân;
Paramparça olurdu.. Dağ, Allah korkusundan.
Hangi insan durup da, ibret almaz ki bundan?
Sen ki, bir dağ yanında, ne kadar da cücesin,
Haddini bilmen için.. Daha Kur'ân ne desin! ..

O münezzeh ruhundan, ruh vermekle insana;
Erişilmez bir şeref, bahşetti Allah sana,
Ne kadar sevdiğini, buradan anlasana!
Sen ki; taparcasına, kendine kul kölesin,
Nefsini put yapana.. Daha Kur'ân ne desin! ..

Bir gün var ki; çok yakın, dağların yürüdüğü,
Göklerin, güneşleri önünde sürüdüğü,
Kâinatı toz duman, dehşetin bürüdüğü;
Kıyâmet senaryosu, oyun değil bilesin;
Hâlâ ürpermiyorsan.. Daha Kur'ân ne desin! ..

O büyük mahkemede, bütün diller susacak;
Konuşacak bu defa, göz, kulak, el, kol, bacak.
Uzuvlar birer birer, haramları kusacak;
Açılacak önünde, defterleri herkesin;
Kendine gelmen için.. Daha Kur'ân ne desin! ..

O gün, buyruk verenler, buyruğa baş eğecek,
Cehennem öfkesinden, köpürüp kükreyecek,
Ve doldun mu dedikçe, daha yok mu diyecek;
Yandıkça o deriler, değişecek bilesin;
Hâlâ secde yok ise.. Daha Kur'ân ne desin! ..

Gör ki, dünya sırtında, nice insan taşıyor;
Kimi yaşarken ölmüş, kimi ölmüş yaşıyor.
Kimi Arş-ı Âlâ'ya dolu dizgin koşuyor;
İşte Cennet.. İşte sen.. Gayret et ki giresin;
Ey! Eşref-i mahlûkat! .. Daha Kur'ân ne desin! ..
Vedat Keskin

BERAT GECESİ HAKKINDA
Pazartesini Salı'ya bağlayacak gece halkımız arasında "Berat gecesi" olarak bilinen gecedir. Bu geceyi ibadetle geçirmek ve o gecenin gündüzünü (yani gecenin arkasından gelen Salı gününü) oruçlu geçirmenin hükmü nedir? Bu gecenin üstünlüğü dinde sabit bir husus mudur? 1. GECENİN FAZİLETİNE İLİŞKİN RİVAYETLER SAĞLAM MI?
Şaban ayının on dördüncü gününü on beşine bağlayan gece, Müslümanlar arasında “Berat gecesi” olarak bilinir. Bazı eserlerde bu gecenin Berat gecesi olarak isimlendirilmesini Abdullah bin Abbas’a bağlayan ifadeler yer almaktadır. (Mâverdî, en-Nüket ve’l-uyûn, VI, 313.
Bu gece ile ilgili olarak hadis kaynaklarında yer verilen rivayetler hadis tekniği açısından “sahih” olarak değerlendirilebilecek kuvvet derecesine ulaşmamaktadır. Bunlar içinde hasen ya da zayıf rivayetler bulunduğu gibi uydurma olarak değerlendirilen rivayetler de bulunmaktadır.
Uydurma rivayetleri bir kenara bırakacak olursak diğer rivayetlerin birbirini desteklemesi, zaafının çok şiddetli olmaması, amellerin faziletiyle ilgili konularda olması sebebiyle öteden beri ulema gecenin faziletiyle ilgili bu hadislere yer vermişlerdir. Söz konusu hadisler içinde en çok öne çıkanlar şunlardır: Hz. Ali (r.a.)’nin rivayet ettiğine göre Allah Resûlü (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“Şaban ayının yarısındaki gece olunca gecesini kıyamla, gündüzünü oruçla geçirin. Çünkü Allah güneş battığında dünya semasına rahmetiyle tecelli ederek şöyle der: İstiğfar eden yok mu onu affedeyim? Rızık isteyen yok mu ona rızık vereyim? Bir belaya mübtela olan yok mu onu afiyete kavuşturayım? Şöyle olan yok mu ona şöyle yapayım…” Bu, fecir doğuncaya kadar böyle devam eder. (İbn Mâce, Ebvâbu ikameti’s-salât, 191)
Hz. Âişe (r.a.) şöyle demiştir:
“Bir gece Resûlullah (s.a.v.)’ı odada bulamadım. Bunun üzerine dışarı çıktım. Bir de baktım ki Baki kabristanında. Bana “Yoksa Allah ve Resûlü’nün sana haksızlık yapacağını mı sandın?” diye sordu. Ben şöyle dedim: “Gerçekten ben senin eşlerinden birinin yanına gittiğini sandım” Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Yüce Allah, Şaban ayının yarısındaki gece en yakın semaya [rahmetiyle] tecelli ederek Kelb kabilesinin koyunlarının tüylerinin sayısından fazla kişiyi affeder.” (Tirmizî, Ebvâbü’s-savm, 39)
Ebu Musa el-Eş’arî’nin rivayet ettiğine göre Allah Resûlü şöyle buyurmuştur:
“Allah, Şaban ayının yarısındaki gecede kullarının kalplerine muttali olur. Şirk koşanlar ve aralarında düşmanlık ve kin bulunanlar dışındakileri affeder.” (İbn Mâce, Ebvâbu ikameti’s-salât, 191) Belirttiğimiz gibi bu hadislerin hiçbirisi teknik anlamda “sahih” değildir. Hadis otoritelerinin geneline göre bunlar “zayıf” olmakla birbirini destekleyen ve farklı sahabîlerden gelen rivayetler sebebiyle “hasen li gayrihî” seviyesine yükselmekte ve amel edilmesi caiz olmaktadır.
2. BU GECENİN ÜSTÜNLÜĞÜ NEREDEN GELİYOR?
Yukarıda yer alan rivayetlerde gecenin fazileti belirtilmiş olmakla birlikte söz konusu rivayetlerde bu üstünlüğün sebebinin ne olduğu bildirilmemiştir. Bu konuda âlimler çeşitli görüşler ileri sürmüşlerdir.
a) Kur’an’ın levh-i mahfuzdan dünya semasına indirilişi:
Bazı âlimler Kur’an’ın levh-i mahfuzdan dünya semasında beytü’l-izze denilen yere bir defada bu gecede indirildiğini belirtmişler ve Duhan sûresindeki şu âyeti de “berat gecesi” olarak tevil etmişlerdir:
“Biz onu (Kur'an'ı) mübarek bir gecede indirdik. Kuşkusuz biz uyarıcıyızdır. Her hikmetli işe o gecede hükmedilir.” (Duhan, 3-4)
Bu görüşte olanlara göre bir yıl içinde olup bitecek her iş, kimin ölüp kimin kalacağı, kimin hacı olup olmayacağı, rızıklar vb. şeyler Berat gecesinde tayin edilir. Tâbiûn müfessirlerinden İkrime’nin bu görüşü kabul ettiği belirtilir. Kimi rivayetlere göre kadere ilişkin bu hususlar Berat gecesinde tayin edilir, Kadir gecesinde de bunları uygulayacak olan meleklere teslim edilir. Her ne kadar tefsirlerde bu yönde bir görüş bulunsa da âlimlerin geneli bunu doğru bulmaz. Onlara göre yukarıdaki âyetlerde söz edilen gece Berat gecesi değil Kadir gecesidir.
(Taberî, Câmiu’l-beyân, XXII, 8; Sa’lebî, el-Keşf ve’l-beyan, VIII, 349; Beğavî, Meâlimü’t-tenzîl, IV, 173)
b. Kıblenin Kudüs’ten Kâbe’ye döndürülmesi
Âlimlerin büyük çoğunluğuna göre kıblenin Beyt-i Makdisten Mescid-i Haram’a döndürülmesi hicretin ikinci yılında Şaban ayının yarısındaki günde olmuştur. Allah Resûlü (s.a.v.) hicretin ardından on sekiz ay boyunca Beyt-i Makdis’e dönerek namaz kılmıştı. O ve ashabı, kıblenin Hz. İbrahim tarafından inşa edilen Kâbe olmasını istiyordu. Nihâyet Şaban ayının yarısına denk gelen Salı günü kıble yönü Kâbe olarak belirlendi. (Taberî, Târihu’-Taberî, II, 416)
Bazı âlimler, Şaban ayının ortasında Berat gecesi kutlanmasını buna bağlamaktadır. Mekke’de iken Mirac nasıl ki inanan ile inanmayan arasında bir ayrım yapılmasına vesile kılınan bir imtihan olmuşsa Medine’de de kıblenin dönüştürülmesi böyle bir imtihan olmuştu. Kıblenin dönüştürülmesi ile ümmet-i Muhammed müstakil bir hüviyet kazanmış, diğer ümmetlerden tamamen ayrı olduğu ortaya konulmuştu.
3. BERAT GÜNÜ VE GECESİNİ KUTLAMAK
Berat gecesi ve gündüzünü kutlama konusunda öteden beri iki farklı görüşün âlimler arasında bulunduğu görülür. Özellikle Şam bölgesindeki âlimler bu geceyi ibadetle geçirmeyi, ertesi günde de oruç tutmayı müstehap saymışlardır. Buna karşılık Hicaz bölgesindeki ulema bu gecenin kutlanmasına sıcak bakmamışlardır. (İbn Receb, Letâifü'l-meârif, s. 137)
İmam Şâfiî, el-Ümm adlı eserinde şöyle demiştir:
“Beş gecede duaya icabet edildiği bilgisi bana rivayetlerle ulaştı: Cuma gecesi, Kurban bayramı gecesi, Ramazan bayramı gecesi, Receb ayının ilk gecesi, Şaban ayının ortasındaki gece.” (el-Ümm, I, 264)
Bu gecede ibadet etmenin faziletli olduğunu söyleyen tüm âlimler geceye özgü özel bir ibadet türünün, namaz şeklinin olmadığını özellikle belirtmişlerdir. (Aynî, el-Binâye, II, 522)
İmam Nevevî bu konuda şunları söylemiştir:
“Receb ayının ilk Cuma gecesinde akşam ile yatsı arasında on iki rekât olarak kılınıp reğaib namazı diye bilinen namaz da Şaban ayının ortasındaki [Berat] gecesinde kılınan yüz rekâtlık namaz da bid’attır ve çirkin bir münkerdir. Sakın bu namazların Kûtu’l-kulub ve İhyâu ulûmiddin gibi eserlerde geçiyor olmasına ve bu konuya ilişkin bir takım hadisler rivayet edilmesine aldanılmasın. Zira bunların hiçbirinin aslı yoktur. Yine bu konuyu karıştırarak bu iki namazı kılmanın müstehap olduğuna dair yazılar kaleme alan imamlara da asla aldanılmasın!” (Nevevî, el-Mecmu’, IV, 56) Bazı âlimler bu gecenin diğer gecelerden hiçbir farkının olmadığını, bu gecenin faziletiyle ilgili rivayetlerin tümünün zayıf olduğunu belirtmişlerdir. Bununla birlikte bu geceyi mübarek ve faziletli bilenler, dua, ibadet ve gündüzünü oruçla geçirenler çoğunlukta olmuştur. Dört mezhebin genel görüşü böyle olduğu gibi normalde bid’atlara karşı katı tavrıyla bilinen İbn Teymiyye gibi âlimler de bu gecenin faziletli ve mübârek bir gece olduğunu, ibadetle geçirilmesinin uygun olduğunu belirtmişlerdir. (İbn Teymiyye, İktidau’s-sırati’l-müstakim, II, 136-13
4. BU GECE VE GÜNDÜZÜNDE NE YAPMALI?
Bu gece, Ramazan ayının yaklaştığının habercisi olup son defa kendimizi kontrolden geçirme zamanıdır. O gece yapılabilecek en anlamlı iş insanın Rabbi ile arasına girmiş olan günahları için samimi bir şekilde tövbe etmesidir. (tövbe-i nasuh) Madem ki bu gece cehennemden berat etme gecesidir öyle ise beratı almak için öncelikle insanın günahlarına samimi bir şekilde tövbe etmesi gerekir. Haklarını yediğimiz kimse var ise onlarla helalleşmek, dargınların barışması uygun olur.
İkinci olarak yapılabilecek en güzel şey kaza veya nafile namaz kılmaktır. Yalnız bunu yaparken dinde bu geceye özgü özel bir namaz türü olmadığını bilmek gerekir.
Son olarak yapılabilecek en güzel şey gecenin ertesindeki günde oruç tutmaktır. Bu gecenin gündüzünde oruç tutmaktan kasıt gecenin ertesindeki gündüzdür. Çünkü şer’î zaman dilimleri önce gece ile başlar. Şaban ayının ortasındaki gündüz ayın on beşi, yani geceden sonraki gündüzdür.
Cenab-ı Hak, Berat gecesini ümmet-i Muhammed’in her türlü şerden berî olmasına, dünya ve âhiret saadetine vesile kılsın.
(Soner Duman/12.Şaban.1439/28.Nisan.2018/Cumartesi)

ÜÇ AYLARA DAİR

Yarın, "üç aylar" başlıyor.

Halkımız arasında Receb, Şaban ve Ramazan ayları “üç aylar” olarak isimlendirilerek bu aylara, diğer kamerî aylara göre daha fazla önem verilir. Bu ayların “kutsal”, “mübârek”, “faziletli” olduğuna inanılır. Dahası bu aylarda yer alan kimi gecelerin (Reğâib, Mirac, Berat, Kadir ) özel bir takım ibadetlerle ihyâ edilmeye çalışıldığı görülür. Örfte bu şekilde genişçe yer bulan inanç ve uygulamaların dinin ana kaynaklarında ve ilim geleneğimizdeki yeri nedir? Bu yazıda “kısaca” buna temas edeceğim.

1. Yüce Allah’ın değişmez kanunlarından (sünnetullah) birisi de yarattığı varlıklar içinden bazılarını diğerlerine –kendi bildiği bir takım hikmetlere binaen- üstün kılmasıdır. Allah bazı mekânları, bazı zamanları, bazı şahısları diğerlerine üstün kılmıştır. Bu üstün kılma ve seçme konusunda –hâşâ- hiç kimsenin Allah’ı sorgulama hakkı yoktur:

“Senin Rabbin dilediğini yaratır ve seçer. Onların ise seçim hakkı yoktur.” (Kasas, 6

“Allah, yaptığından sorumlu tutulamaz; onlar ise sorguya çekileceklerdir.” (Enbiyâ, 23)

2. Yüce Allah beldelerden Mekke’yi, ibadethaneler arasında Kâbe’yi, cennetler içinde Firdevs’i, melekler içinde Cebrail’i, Peygamberler içinde Hz. Muhammed Mustafa’yı (s.a.v.), indirdiği kitaplar içinde Kur’an’ı, ümmet içinde ashab-ı kiramı, günler içinde Cuma’yı, aylar içinde Ramazan’ı kendi cinslerine üstün kılmıştır.

3. Her meselede olduğu gibi bu meselede de “ifrat”, “tefrit” ve “itidal” söz konusudur. Allah’ın üstün kıldığını üstün kabul etmeyenler tefrite düşmüşlerdir. Allah’ın üstün kılmadığını kendi kafalarından üstün, faziletli, mübarek ve mukaddes belirleyenler ifrata düşmüştür. Allah’ın üstün kıldığını üstün kabul eden, bundan başka kendi heva ve arzusuna göre üstünlük ölçüsü ortaya koymayanlar itidal ehlidir.

4. Bu kriterlere göre “üç aylar”ı değerlendirelim.

"Üç aylar" ifadesi Kur’an ve Sünnet’te yer almaz. Kur’an’da Araplar arasında bir örf olarak savaşmanın haram kabul edildiği dört aya (Zilkade, Zilhicce, Muharrem , Receb) gönderme yapılır. Bu dört haram aydan bir tanesi de [halkımızın üç aylar olarak isimlendirdiği ayların ilki olan] Receb ayıdır. Receb ayında özel olarak oruç tutma ile ilgili herhangi bir sahih hadis mevcut değildir.

Hadis konusunda otorite olan İbn Hacer el-Askalanî, Receb ayına ilişkin halk arasında bulunan söylentilerin ne derece doğru olduğuna ilişkin yazdığı müstakil eserinde şöyle der:

"Receb ayının fazileti ile ilgili veya bu ayda tutulacak orucun, o ayın belirli bir zamanında tutulacak orucun, belirli bir gecede yapılacak ibadetin fazileti ile ilgili olarak hüccet olmaya elverişli hiçbir sahih hadis bulunmamaktadır." (İbn Hacer, Tebyînü'l-aceb bimâ verede fî şehri Receb, s. 23)

Bununla birlikte Receb ayının başlangıcında dua etmenin ilk dönemden itibaren biliinmektedir. Nitekim, Hz. Ömer'in oğlu Abdullah'ın şöyle dediği rivayet edilir:

"Şu beş gecede yapılan dua reddedilmez: [Perşembeyi Cumaya bağlayan] Cuma gecesi, Receb ayının ilk gecesi, Şaban ayının ortasındaki [Berat] gece[si] ve iki bayram [öncesindeki arefe] gecesi." (Abdürrezzak, Musannef, IV, 317 (7927 no'lu rivayet)

İmam Şâfiî de el-Ümm adlı eserinde bu rivayete yer vererek şöyle söylemiştir:

"Bize gelen haberlere göre şu beş gecede yapılan duaya icabet edilir: Cuma gecesi, Kurban bayramı [arefesi] gecesi, Ramazan bayramı [arefesi] gecesi, Receb ayının ilk gecesi, Şaban ayının ortasındaki gece." (el-Ümm, I, 264)

Buna göre Receb ayının ilk gecesinde dua etmeye özen ve önem göstermenin selef arasında bir aslının bulunduğu görülmektedir.

Genel olarak haram aylarla ilgili olarak Ebû Davud’da yer alan –ve kimilerince zayıf kabul edilen- bir rivayette şöyle buyrulmaktadır:

“Haram aylarda bazen oruç tut, bazen terk et!” (Ebu Davud, Sıyam, 54)

Yine Ahmed bin Hanbel’in Müsnedinde peygamberimizin genel olarak haram aylarda oruç tutmayı tavsiye ettiği belirtilmektedir.

Receb ayı da haram aylardan birisi olması hasebiyle bu ayda oruç tutmanın, tıpkı diğer haram aylarda olduğu gibi faziletli olduğu söylenebilir. Yine bu ayın ilk gecesinde dua etmenin kabule vesile olduğu inancıyla dua edilebilir.

5. Sahih rivayetlerde Peygamberimizin Ramazan ayı dışında hiçbir ayı tam olarak oruçlu geçirmediği, en çok Şaban ayında oruç tuttuğu belirtilir. (Buharî, Savm, 51; Müslim, Sıyam, 175)

Dolayısıyla bir Müslümanın, Ramazan ayı dışında peygamberimizin diğer hadislerindeki tavsiyeleri de göz önünde bulundurularak “Muharrem” ve “Şaban” aylarında diğer aylara göre daha çok oruç tutması sünnete en uygun davranıştır. Ancak Ramazan ayına dinç bir şekilde girebilmek için Şaban’ın ikinci yarısından sonra oruç tutmak tavsiye edilmemiştir.

6. Halkımız arasında kandil geceleri olarak bilinen zaman dilimleri ile ilgili olarak genel bir ifadeyle şunu belirtmek gerekir:

Bizzat Kur’an’da adı geçen Kadir gecesi de dâhil olmak üzere bu gecelerin hiçbirine dair özel bir ibadet şekli söz konusu değildir. Sahih kaynakların “hiçbirinde” özel bir namaz şeklinden söz edilmemiştir. Muhakkik âlimler bu tür “özel ibadet” tarzı uygulamaların, reddedilmesi gereken bid’atlar kapsamında yer aldığını özel olarak ifade etmişlerdir.

7. “Reğâib” gecesi adı verilen gecede kimileri tarafından kılınan ve "reğâib namazı" adı verilen namazla ile ilgili hadislerin “tamamı” dört mezhebe mensup muhakkik hadis ve fıkıh âlimleri tarafından “uydurma” ve "bid'at" olarak kabul edilmiştir. (İbn Âbidîn, Reddü'l-muhtar, II, 26)

8. Peygamberimizin Mekke’den Mescid-i Aksa’ya gece yolculuğuna götürüldüğü âyetle sabittir. Oradan miraca çıkarıldığı âyetlerde saraheten yer almamakla birlikte sahih rivayetlerde yer almaktadır. Miracın ne zaman gerçekleştiği konusunda net bir tarih mevcut değildir. Ne Allah Resûlü, ne sahabe ne de müctehid imamlar “miraç kandili” kutlamışlardır. Bu, hicrî beşinci asırda Kudüs ve Bağdat’ta sonradan ortaya çıkmış bir uygulamadır. Diğerlerine göre daha kuvvetli bir takım rivayetlerde miracın Receb ayının 27. gecesi olduğu belirtilmektedir. Buna binaen, söz konusu gecede miracın öneminden bahsedilmesinde, bundan çıkaracağımız derslerden söz edilmesinde bir sakınca yoktur.

9. Şaban ayının ortasında yer alan gece (Berat gecesi) ile ilgili sahih olmasa da hasen seviyesinde rivayetler vardır. Hadislerde o gecenin gündüzünün oruçla, gecesinin kıyamla geçirilmesi tavsiye edilmiş, ancak o geceye özel bir namaz türü vb. belirlenmemiştir.

10. Peygamberimizin Receb ayı girdiğinde “Allah’ım Receb ve Şaban’ı bize mübârek kıl ve bizi Ramazan’a ulaştır” şeklinde dua ettği söylenir.

(Bezzar, Müsned, XIII, 117 (6496 no'lu rivayet); Taberânî, el-Mu'cemü'l-evsat; IV, 189 (3939 no'lu rivayet); İbnü's-Sünnî, Amelü'l-yevm ve'l-leyle, s. 610 (659 no'lu rivayet); Beyhakî, Şuabu'l-îman, V, 348 (3534 no'lu rivayet)

Bu rivayet her ne kadar sahih ya da hasen derecesinde sağlam olmasa da ilgili olduğu konu "amellerin fazileti" meselesi olduğundan ve âlimlerin geneline göre bu gibi meselelerde zayıf hadislerle de amel etmekte bir sakınca bulunmadığından bu şekilde dua edilmesinde bir beis yoktur. Dahası bu fazileti elde etmek için bu şekilde dua etmek iyi bir davranıştır. Nitekim bu uygulama halkımız arasında da bir örf haline gelmiştir.

11. “Kandil kutlaması” dinin özünde değil halkın örfünde bulunmaktadır. Dinde örf bir delildir ancak örfün meşru olması, naslarla çatışmamasına bağlıdır. Buna göre; insanlar bunu dinin aslından görmemek, sırf bir örf olarak kabul etmek, Ramazan ayına hazırlığa vesile saymak, bu konuda bir bilincin uyanmasına vasıta yapmak istiyorlarsa bid’atlara bulaşmadan, dinde olmayan ibadetleri icat ve icrâ etmeden, sosyolojik bir realite olarak yapmalı, bugünleri bir ayrılık ve ötekileştirme değil kardeşliğe vesile kılmalıdır.

12. Bir müslümanın üç ayları en güzel değerlendirme yol ve yöntemi, din konusunda "sahih ilim" ve "sâlih amel"dir. Sahih ilim için bu mübârek zaman dilimlerinde Kur'an' ve sünnet ile içli dışlı olmalı, bilgimizi ve amelimizi arttırmak için gayret göstermeliyiz. Bu sebeple Kur'an'ın, mümkünse bir tefsirden, eğer bu mümkün değilse açıklamalı bir mealden baştan sona okumaya gayret göstermeli, Allah Resûlü'nün hayatını anlatan bir eseri baştan sona okumalı, yine onun sünnetini en güzel bir biçimde ortaya koyan Riyâzü's-sâlihîn adlı eseri baştan sona okumalı, öğrendiklerimizi hayatımıza da yansıtmalıyız. Vallahu a'lem.

Rabbimiz, gerek üç aylar gerekse diğer zaman dilimlerimizi hayırlı, bereketli, rızasına ve elçisinin sünnetine uygun bir şekilde değerlendirmeyi bizlere nasip eylesin. (Doç. Dr. Soner Duman/Sakarya ilahiyat)

“Ey oğul! İnsanlara yalan söyleme. Çünkü asılsız sözle itibarını kaybedersin.
Büyüklere düşmanlık eden de şüphesiz rezil olur.
İnsanların yanında edepsiz olma ki rüsva olmayasın.
Ey güzel huylu! Hafif meşreplilerden olma, zira bu huy insana sıkıntıdan başka bir şey getirmez.
Ey oğul! Büyüklerle inatlaşma. Ahmaklık edip de şerefini kırma. Eğer sana dünyada itibar lazımsa her an güzel huylu olmalısın. Ahlâksızlık üzere yaşayanlardan şeref ve haysiyet şikâyetçi olur.
İnsanlara doğru sözden başka bir laf etme ki yüzsuyun ırmak suyuna dönmesin.
Muhalefetten ve hainlikten uzak dur ki yüzünde hep Allah’ın (celle celâluhû) nuru parlasın.
Şayet iyilikle anılmak istiyorsan kimseye kötü söz söyleme.
Dünyada kederli yaşamamak için kimseye hasetle bakma.
Eğer zenginsen cömert olmaya bak, bu vesileyle seçkinliğin artsın.
Vefayı ve sabrı kendine huy edin, bunlar şerefi artıran meziyetlerdir.
Halka karşı cömert olan kimse, şüphesiz izzetli olur.” Ferîdüddin Attâr (kuddise sırruhû)

Yedinci kez umreye gitmenin telaşında ve heyecanında olan bir arkadaşımla biraz hasbihal ettik bugün dostlar !!!

Eşi kızı ve küçük torunuyla birlikte gideceklerinden falan bahsederken,"maliyet olarak ne kadar tutuyor bu umre ziyaretin" diye sordum..

Tur şirketine ödenen miktar ile ordaki harcamalarıyla birlikte 60 bin lira gibi bir rakamdan bahsetti..

(kendisi löküs hacılardandır)

Gel dedim sana nafile umre sevabının elli katında sevap kazandıracak bir öneri de bulunayım hacı kardeşim"..

Nedir dedi..

Çıkalım senle birlikte..

Divanlı, kayabaşı,duraklı,çiçekli haydarlı,kuyucak,şekerli,ekmekçi mahallelerini gezelim..

Hani bu mahallelerde küçük küçük bakkalar olur ya..bu bakkalların hepsinin de veresiye defterleri olur ya..

O mahallelerde yaşayan garib gurebanın borçlarının kabardığı,o borçlarını ödiyemedikleri için ekmek bile almakta zorlanan fakir fukaranın borçlu olduğu veresiye defterleri var ya..

Hadi gidelim bu bakkallardan veresiye defterlerini satın alalım..

Hem o fakirlerin borçları bitsin..
Hem o bakkalların bükülen belleri doğrulsun..
Hem ekonomiye katkı sağlansın..
Hem o garib gurebanın yüzleri gülsün..
Bak bu parayla rahat 15-20 bakkalın veresiye defterini alabiliriz...

Düşünki evinde pirinci şekeri bitmiş ama borcu olduğu için bakkaldan veresiye istemeye cesaret edemiyen bir annenin,bakkala girdiğinde bakkal amcanın "kızım..borcunuzu bir hacı bey kapattı..
Borcunuz yok..ne istiyorsan alabilirsin"
dediğindeki o annenin heyecan ve sevincini..

Şu kış gününde ne büyük bir hayr etmiş olursun ki elli umre değil beşyüz umre sevabı kazanırsın...
Ne dersin....
Cevab veremedi hacı efendi kardeşim dostlar...
Düşündü taşındı ofladı pufladı...
Mırın kırın..kem küm...hıg mıg...

İkram ettiği çayı bile yarım bırakıp çıktım gittim yanından..

Aaahhhhh müslümalık aaahhhh...
Garib gurebanın gönlünü feth etmenin sevabını unutan müslümanlık aahhhh..
Bir yetimin yüzünü güldürmenin Allah katındaki ecrini unutan müslümanlık...
Mevlam cümlemize islam şuuru versin amin

Şüphe yok ki şeytan sizin düşmanınızdır, siz de onu düşman belleyin. Çünkü o kendisine uyacaklara yakıcı ateşin mahkûmlarından olsunlar diye çağrıda bulunur. (Fâtır Suresi 6. Ayet)
İnkâr edenler için çetin bir azap vardır; iman edip iyi işler yapanlar için ise bağışlanma ve büyük bir mükâfat vardır. (Fâtır Suresi 7. Ayet)
Kötü işleri kendisine hoş görünüp de onları güzel bulan kimse (ile böyle olmayan bir) mi? Allah dilediğini sapkınlık içinde bırakır, dilediğini de doğruya iletir. O halde onlar için üzülerek kendini helâk etme. Allah onların yaptıklarını elbette biliyor.(Fâtır Suresi 8. Ayet)

Üç ateist Mevlânâ’ya gitmişler. Ona;
-Eğer müsaitsen sana üç sual soracağız?.
Mevlânâ;
-Ben müsait değilim Şems’e gidin. demiş.
Ateistler Şems’e gitmişler. Şems de o sıra bir KERPİÇ ile oyalanmaktadır.
Ateistler;
-Müsaitsen sana üç sual soracağız.
Şems;
Müsaidim birinci soruyu sor.
Ateistler aralarında bir sözcü seçmişler.
Ateist;
-Allah var diyorsunuz ama Allah’ı göremiyoruz Allah’ı gösterin de biz de inanalım. Biz görmediğimiz şeye inanmayız.
Şems:
-Diğer suali sor.
Ateist;
-Diyorsunuz “Şeytan ateşten yaratıldı ama daha sonra da diyorsunuz seytan ateşle cezalandırılacak bu saçma değil mi ateş ateşe azap eder mi”?.
Şems;
-Son soruya geç.
-Ne diye insanlara hep baskı kurarsınız, nedir bu ŞERİAT, bırakın insanlar ne yapmak istiyorsalar onu yapsınlar o zaman insanlar daha mutlu olur.. Bütün bu sorularımıza cevap ver ki Allah’a İman edelim veremezsen ne olacağını biliyorsun.
Ateist daha cümlesini bitirmeden Şems yerdeki kerpiçi alıp Ateisttin kafasına atmış. Ateisttin kafasına hiçbirsey olmamış. Sadece acı ile inliyormuş. Dışardan darbe yediği belli olmuyor.
Ateist kadıya gidip davacı olmuş. Kadı Şems’ten hesap sormak için onu huzuruna getirtmiş..
Kadı;
Söyle bakalım. Niye bu adamın başına kerpiç attın. Adam şimdi senden hakkını istiyor.. Adam Ateist diye niye ona kötü davranıyorsun. Bizim Dinimizde hoşgörü var. Çabuk hesap ver…!!!
Şems;
-Ben hiçbir şekilde bu adama şiddet kullanmadım. Bana üç soru sordu. Ben de bu adamın dilden anlamayacağını anladım. Onun yaşayarak öğrenmesini istediğimden üç sorunun üçüne de tek cevap verdim.
-Nasıl yani?.
-Bu adam bana dedi ki “Allah’ı bana göster inanayım”. Ben bu adamın yalan söylediğine inanıyorum. Bu adamın başı falan ağrımıyor. Başının ağrısını göstersin de İnanayım..
Ateist;
-Ama acıyor ben hissediyorum.
-Ben de Allah’ın varlığını hissediyorum.
Ateist çaresizce susmuş. Söyleyecek bir laf bulamamış.
Şems;
-Daha sonra bana dedi “Şeytan ateşten yaratıldı ateş ateşe azap eder mi hiç”. Ben de bu adama cevap olarak kerpiç attım. Kerpiç de topraktan insan da topraktan nasıl kerpiç insana acı veriyorsa ateş de Şeytana öyle acı verecek…
Ateist;
-Amaama şeyyy.
Şems devam etmiş;
-Daha sonra bana “Bırakın insanlar ne yapmak istiyorsa yapsınlar ne diye onları engelliyorsunuz”. dedi. Ben de o an bu adama çok sinirlendim ve kafasına kerpiç atmak istedim. Söyleyin bana “Her insan yapmak istediğini yaparsa Dünyada düzen kalır mı”…
Üç Ateisttin de o anda kalplerinde birseyler açılmaya başlamış ve Allah’a iman etmişler.. Kadı Şems’i cezalandıracaktı ama eski Ateistler yeni Mü’minler davalarından vazgeçmiş.

Necip Fazıl Kısakürek'ten güzel bir şiir:

Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;

Sanık ben,
yargıç ben,
hep aklanırdım.

Şeytanı,
en büyük
düşman sanırdım;

Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer...

Gönlümü,
hevâya kaptıran oymuş,

Şuûru
şehvete saptıran oymuş,

Tutkuları,
putlar yaptıran oymuş,

*En sinsi düşmanım..* Nefsimmiş meğer...

Övgü dolu
sözlerine kanmışım;

''Kalbin temiz'' demiş,
gerçek sanmışım.

Hakk'ı ancak,
zor günümde anmışım,

İçimdeki nankör.. Nefsimmiş meğer...

Öyle
sevdirmiş ki,dünyayı bana;

Saraylar kurmuşum, üç günlük cana.

Hevâ heves
denen,
çöplükten yana

Beni sürükleyen.. Nefsimmiş meğer...

Meyhâne meyhâne, hayâl kurmuşum,

Çamurlu yollarda, yalpa vurmuşum,

Adresi hep, münâfıktan sormuşum;

Koynumdaki yılan.. Nefsimmiş meğer...

Dalmışım..
Her akşam cümbüşle meşke,
Kalmamış
dilimde,
riyâdan başka.

Bir kadehlik,
ömrü olan bir aşka;
Beni kul eyleyen.. Nefsimmiş meğer...

Tutkuya döndükçe, giyim markası,

Yerde paspas olmuş, hayâ hırkası.

Kuşatmış kaleyi, şeytan fırkası;

İçimdeki casus.. Nefsimmiş meğer...

Ne kadar soyarsa, insan bedeni;

O kadar
olurmuş,
güyâ medenî.

Bu afyonu,
bir çağdaşlık nedeni,

Diyerek yutturan.. Nefsimmiş meğer...

İkbâl
korkusuyla, kıstırmış beni,

Kur'ân
kapısına,
küstürmüş beni,

Zulüm
karşısında, susturmuş beni;
Nefsimin zâlimi.. Nefsimmiş meğer...

Namaza,
''Bayramlık''
fetvâsı veren,

Kullukta,
''Mevlid''i yeterli gören,
Farz dururken, nâfileyi gösteren;

Dalâlet rehberi.. Nefsimmiş meğer...

Ağzım bağlı,
güya oruç tutmuşum,

Haramları, gözlerimle yutmuşum.

Seher vakti, yorgan döşek yatmışım;
Secdeye musallat.. Nefsimmiş meğer...

Bağ bahçede, hasat vakti gelince;

Hesaplar yapmışım, inceden ince,

Lâkin, Allah için zekât denince;
Elimi bağlayan.. Nefsimmiş meğer...

Vermişim,
''Ne cömert'' desinler diye;

Üç beş çürük çarık, güyâ hediye.

Arkasından, dilenmişim medhiye;
Bu alkış delisi.. Nefsimmiş meğer...

Komşuda
katık yok,
ben tok yatmışım,
''Tembel'' demiş, gıyâbında çatmışım,

Şevkât dersi vermiş, nutuk atmışım;
Bu sahtekâr maske.. Nefsimmiş meğer...

Kur'ân ehli görmüş, küçümsemişim,

Üstelik
cür'etle ''Yobaz'' demişim.

Nice kul hakkını, böyle yemişim;
Oysa gerçek yobaz..
Nefsimmiş meğer...

Necip Fazıl Kısakürek